طلوع آخرین خورشید
شیخ صدوق ( متولد 381 قمری ) ، درکتاب (( کمال الدین )) روایت کرده است که :
امام عسگری (ع) به دنبال حکیمه فرستاد و به وی پیغام داد که : (( ای عمه ! امشب افطار نزد ما باش . امشب نیمه شعبان است و خداوند تبارک و تعالی در این شب حجت خود را آشکار می سازد ، و او حجت خدا در زمین است . )) حکیمه گفت : مادرش کیست ؟ فرمود : نرجس . حکیمه گفت : قربانت گردم ، اثری از حمل در او نیست . فرمود : همین است که گفتم . حکیمه گوید : من به منزل امام رفتم ، پس چون نرجس آمد سلام داد و نشست و خواست که کفش را در آورد و گفت : بانوی من ! چگونه شب کردی ؟ گفتم : تو سرور و بانوی من و خانواده ام هستی . پس او سخن مرا رد کرد و گفت : این چه حرفی است ؟ گفتم : دخترم ! خداوند امشب به تو کودکی عطا می کند که سرور دنیا و آخرت است . پس نشست و شرم کرد . سپس ابومحمد (ع) به من گفت : چون سپیده سر زد اثر زایمان آشکار شود زیرا مََثل او همچون مادر موسی است که تا هنگام ولادت موسی کسی از حاملگی او آگاه نبود . زیرا فرعون در جستجوی موسی شکم زنان آبستن را می شکافت و این نیز مانند موسی است .
حکیمه گفت : چون از نماز عشاء فراغ یافتم ، افطار کردم و به بستر خویش رفتم و خوابیدم . نیمه شب بود که برای نماز برخاستم و چون از نماز فارغ شدم نرجس خوابیده بود و بر وی هیچ نشان دیده نمی شد . سپس او نیز ناگهان از خواب پرید و برخاست و به نماز مشغول شد .
من به تردید افتادم ، ناگهان ابومحمد (ع) از جای خود فریاد کرد : (( ای عمه شتاب مکن ! اینک وقوع آن امر نزدیک است )) .
پس من آغاز به خواندن الم و یس کردم . من در حال خواندن بودم که ناگهان به سوی او شتافتم و نام خدا را بر او بردم و از وی پرسیدم : آیا چیزی احساس می کنی ؟ گفت : آری . گفتم : جان و دلت را جمع کن ، سپس لختی او مرا گرفت و لختی من وی را گرفتم . پس ناگهان ولادت سرورم را احساس کردم . جامه را از او کنار زدم و دیدم که آن نوزاد خدا را سجده می کند ، او را به خود چسبانیدم ، او پاک و مطهر بود .
ابومحمد (ص) صدا زد : عمه فرزندم را بیاور . او را نزد پدرش بردم . حضرت دست خود را زیر کفل و پشت آن کودک گذاشت و پاهایش را به سینه اش نهاد ، سپس زبان در دهان طفل گذاشت ، دستش را بر چشمان و گوشها و مفاصل کودک کشید و به وی فرمود : پسرم سخن بگود ! کودک گفت : اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد رسول الله . آنگاه بر امیرمومنان و دیگر ائمه درود فرستاد تا به نام پدرش رسید و از گفتن باز ایستاد ..... آنگاه این آیه را خواند :
و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین و نمکن لهم فی الارض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما کانوا یحذرون

الا ای آخرین آوای سرمد ... کجایی مهدی آل محمد
 بیا آقا همه چشم انتظارند ... گل زهرا دگر طاقت ندارند
خدایا با ظهور آیه ی نور...  بده شادی به دلهای پر از شور
 دلم می میرد با داغ جدایی ... بیا یابن الحسن آقا کجایی